Η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Δημοτών Δ. Ομηρούπολης
σας προσκαλεί σε Συνέντευξη Τύπου
όπου θα παρουσιαστούν οι θέσεις της παράταξης για τη «Διοικητική Μεταρρύθμιση»,
την Τρίτη 27 Μαΐου 2008 και ώρα 12.30 το μεσημέρι
στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ομηρούπολης.
Πριν προχωρήσομε στην ουσία της Νέας Διοικητικής Δομής (ΝΔΔ) είναι απαραίτητο να πλησιάσουμε το θέμα μας εννοιολογικά. Η οποιαδήποτε Διοικητική Δομή είτε μιλάμε για κράτος, είτε μιλάμε για Υπουργείο, για Δήμο ή για επιχείρηση υπακούει στην οικονομική βάση και στην φιλοσοφία που έχει αυτή για τον Οργανισμό. Ας πάρουμε το Υπουργείο Παιδείας για παράδειγμα. Η δομή του σχετίζεται με τη διοίκηση και την εποπτεία των Παν/μιων , της Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της δημόσιας και της ιδιωτικής, των ΟΕΚ, των ΚΕΕ κλπ. Η οικονομική φιλοσοφία του συγκεκριμένου υπουργείου, των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και παλιά και τώρα είναι η παιδεία να πουλιέται και να αγοράζεται. Έτσι, θέλει στη δομή του να εντάξει και ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, τις επιχειρήσεις στα σχολεία, και όλα τα συναφή.
Συμπερασματικά, η μορφή διοίκησης εξαρτάται από τη φιλοσοφία που έχει μια κυβέρνηση πάνω στην οικονομία, την κοινωνική πολιτική κλπ. Η φιλοσοφία των κυβερνήσεων του δικομματισμού και της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, η φιλοσοφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις αστικές πόλεις, είναι ο εργαζόμενος, ο χρήστης των υπηρεσιών όπως τον ονομάζουν, να πληρώνει για όλα. Να βάζει όλο και πιο πολύ το χέρι στην τσέπη για να έχει Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια. Να βάζει το χέρι στην τσέπη για καθαρό περιβάλλον, για ψυχαγωγία, πολιτισμό, αθλητισμό.
Η κυβέρνηση, όμως, και το κράτος της, σ’αυτό το φαγοπότι σε βάρος μας έχει και συνεταίρους στο έργο της εταιρείες ξένες και ντόπιες, χρηματιστές, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, εφοπλιστές - με λίγα λόγια έχει μαζί της την ολιγαρχία του πλούτου σε Ευρώπη και Ελλάδα, που αδημονεί να πάρει μέρος σε αυτά τα φιλέτα κερδοφορίας, που θα ακουμπούν στο δικό μας μόχθο και ιδρώτα.
Έχει δίπλα της την πλειοψηφία της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ που με θαυμαστή ομοψυχία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν γι αυτή τη διοικητική δομή που θα επιβάλλει νέα βάρη , νέους φόρους, νέα δεινά στην πλάτη μας. Οι υπογραφές των εκπροσώπων τους και οι θετικές τους ψήφοι στην Κυλλήνη-συνέδριο ΚΕΔΚΕ- δεν αφήνουν περιθώρια για δημαγωγίες και ψευτολεονταρισμούς διάφορων λαοπλάνων και δίγλωσσων.
Αδημονούν όλες αυτές οι δυνάμεις μέσα από τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να βάλουν χέρι στην Παιδεία, στην υγεία στην Πρόνοια, να διαχειριστούν τα απορρίμματα, να χτίσουν στις παραλίες, να επενδύσουν σε στεριά και θάλασσα, να μας εκπολιτίσουν και να μας ψυχαγωγήσουν με είδωλα τύπου Καλομοίρας, να δημιουργήσουν πρωταθλητισμό της ντόπας και των δημοσίων σχέσεων, να βάλουν νέους φόρους, νέα τροφεία, νέα τέλη. Άλλωστε καθημερινά τους βλέπουμε και τους γνωρίζουμε ήδη αρκετά για την αναλγησία τους απέναντι στον πόνο του λαού, σε όλους του δήμου του νησιού.
Όλα αυτά και πολλά άλλα θέλουν να τα πραγματοποιήσουν με ταχύτητα, χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες, χωρίς τοπικές κοινωνίες που θα αντιδρούν, χωρίς οικολογικά ή εργατικά κινήματα. Απέναντί τους θέλουν να έχουν μάζες ανθρώπων ομογενοποιημένων, «ζαλισμένο κοπάδι», όπως λέει ο Λίπμαν, σύμβουλος του κ. Μπους. Όσο πιο απρόσωπα τα πράγματα και πιο χαώδη τόσο και πιο καλά.
Η κυβέρνηση λοιπόν σε συνεργασία με όλους αυτούς που αντέγραψαν όλες τις οδηγίες της ΕΕ , υπό την υψηλή εποπτεία και έλεγχο του ΟΟΣΑ όπως δήλωσε από τη Γαλλία ο υπουργός Εσωτερικών κ. Παυλόπουλος, προωθούν μια τέτοια Διοικητική δομή, που θα είναι καταλύτης γι αυτά τα συμφέροντα. Η κυβέρνηση – επιτελείο για να μη χάνει τον έλεγχο – διατηρεί διορισμένο Περιφερειάρχη ή διοικητική αρχή ελεγκτή της πολιτικής της. Οι κατευθύνσεις της μέσα και από την εισήγηση της ΚΕΔΚΕ είναι μεγάλοι και ισχυροί Δήμοι για να εφαρμόζουν τους νόμους της αγοράς:
Ø Να μπαίνουν χορηγοί μέσα στα σχολεία να τα χρηματοδοτούν και να ελέγχουν τη μόρφωση, αφού ο Δήμος θα κάνει συμφωνία μαζί τους γιατί δε θα φτάνουν τα λεφτά.
Ø Να μοιράζονται τα λεφτά με τους συλλόγους γονέων για τη συντήρησή τους.
Ø Να πουλάνε το Αίπος στο Ρόκα για να παίρνουμε ενοίκιο ή την Κλειδού στους ρομαντικούς επενδυτές με τα ησυχαστήρια των δεκάδων στρεμμάτων, τον Κορακάρη σε ευεργέτες καπεταναίους, το Θόλος σε κατασκευαστές.
Ø Να βάλουμε κι άλλους ιχθυοκλωβούς στη Σιδερούντα ή αλλού για να βγάλουμε ποσοστά.
Ø Να πουλάμε γη, αέρα και νερό από τα Μεστά μέχρι το Αγ. Γάλα για να παίρνουμε ως μέτοχοι μερίδια.
Ø Να πληρώνουμε τα πάντα ανταποδοτικά από την πιο μικρή υπηρεσία μέχρι την πιο μεγάλη.
Ø Να αποκτούν τη δυνατότητα νέων φόρων οι δήμοι ή ο δήμος και όσο θα λείπουν λεφτά τόσο αυτοί θα φορολογούν.
Ø Να συνδιαχειρίζονται τα νοσοκομεία και την Πρόνοια με όρους Ανώνυμης Εταιρείας, δηλαδή πλήρωνε και πάλι.
Ø Νέες αρμοδιότητες χωρίς και πάλι πόρους, ακριβώς για να μπορούν να γίνουν τα παραπάνω , όπως έχει γίνει και με τους παιδικούς σταθμούς, άλλωστε ο δήμος Χίου είναι τρανταχτό παράδειγμα φορομπήχτη με τις αυξήσεις του, όπως και οι υπόλοιποι γαλαζοπράσινοι τοπικοί άρχοντες.
Ø Νόμοι της αγοράς τέλος σημαίνει αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, κατάργηση της μονιμότητας, ελαστικά ωράρια, μερική απασχόλησης, ωρομισθία. Σημαίνει οι εργαζόμενοι μια ζωή όμηροι της κάθε δημοτικής αρχής και του κάθε δημάρχου.
Αυτό λοιπόν για το οποίο μιλάμε είναι μία Νέα Διοικητική Δομή μέσα από τον Καποδίστρια ΙΙ, που θα καταργεί τους υπάρχοντες Δήμους, για να φτιάξει μεγαλύτερους, ώστε να εντατικοποιήσει όλο αυτό το δούναι και λαβείν υπέρ του κεφαλαίου και των υπηρετούντων αυτού, πολιτικούς και τεχνοκράτες.
Ο περιορισμός των Δήμων, των Νομών, των Περιφερειών κλπ υπακούει στο μοίρασμα του πλούτου που μαζεύει η κυβέρνηση από τον ελληνικό λαό, με τους χρυσοκάνθαρους του τόπου.
Ανεβάζει δηλαδή οικονομικά τον πήχη, λειτουργεί με λογική οικονομίας κλίμακας, ώστε μεγαλοεργολάβοι, εταιρείες κλπ να είναι οι μοναδικοί παίκτες στο παιχνίδι κερδοφορίας και όλοι οι μικροί υπάλληλοί τους. Σε πολιτικό επίπεδο με τη μη καθιέρωση της απλή αναλογικής θέλει να νοθεύσει και πάλι τη βούληση του λαού και να περιορίσει τις φωνές αντίδρασης μέχρι και να τις εξαφανίσει με κυριαρχία του δικομματισμού δείχνοντας για άλλη μια φορά την αντιδημοκρατικότητά της, γεγονός για το οποίο και πάλι οι πρόθυμοι της τρικολόρε πλειοψηφίας της ΚΕΔΚΕ δε βγάζουν άχνα.
Τα παραπάνω ενισχύονται και από το γεγονός ότι κουβέντα δε γίνεται ούτε για νησιωτικότητα, αφού μας αντιμετωπίζει όπως τη Λάρισα, ούτε για διασυνοριακότητα. Η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της ΚΕΔΚΕ βοηθούν έτσι να περάσουν οι εξής λογικές:
Εμείς λοιπόν ως Αγωνιστική Πρωτοβουλία θεωρούμε ότι πάνω σ’αυτά πρέπει να γίνει η συζήτηση και όχι σε αριθμούς δήμων και περιφερειών, αλλά και για όλους αυτούς τους λόγους είμαστε αρνητικοί και λέμε ξεκάθαρα ότι θα πληρώσουμε ως εργαζόμενοι ακριβά το τίμημα αν περάσει αυτή η Δ.Δ.
Ας δούμε όμως και ποια είναι η προηγούμενη πείρα του Καποδίστρια Ι. Απετράπη η ερήμωση της υπαίθρου; Λειτουργούν καλύτερα οι κοινότητες ή βλαστημούν την ώρα και τη στιγμή; Υπήρξε αποτελεσματικότητα στα έργα; Εισέρρευσε χρήμα ανάλογο των αναγκών και των αρμοδιοτήτων των Δήμων; Αρνητική παντού είναι η απάντηση. Και είναι αρνητική, γιατί ακόμα και αυτή η υποταγμένη πλειοψηφία της ΚΕΔΚΕ, αναγκάστηκε να κηρύξει κλείσιμο των Δήμων μπροστά στα αδιέξοδά της, άσχετα αν μετά για λίγα ψίχουλα βρήκε το άλλοθι να τα πάρει πίσω, την ώρα που το 2004 – 6 επιβαρύνθηκαν οι δήμοι με 707 εκατομμύρια ευρώ από τις νέες αρμοδιότητες, και για την ελλειμματική ΣΑΤΑ 2007 – 2008, που υπολείπεται κατά 185 εκατομμύρια ευρώ δεν είπε κουβέντα.
Εμείς λοιπόν είμαστε αντίθετοι σ’αυτή τη λαίλαπα που φέρει το όνομα Καποδίστριας ΙΙ ή ό,τι άλλο το ονομάσουν. Γι’αυτά τα ουσιαστικά ζητήματα που αναφέραμε και που κάνουν τη ζωή των δημοτών μας, τη ζωή των εργαζομένων σε οποιονδήποτε τομέα ακόμα πιο δύσκολη, ακόμα πιο φτωχή, ακόμα πιο μίζερη, που εξαφανίζουν και ισοπεδώνουν οικισμούς διαμερίσματα και πρωτίστως ανθρώπους.
Εμείς πρεσβεύουμε και υπηρετούμε μιαν ανάπτυξη που στο κέντρο της έχει τον εργάτη, τον υπάλληλο, τον αγρότη, το μισθωτό, το συνταξιούχο, το νεολαίο, τον ανθρωπο παραγωγό με μία λέξη. Αν λυθούν όλες οι ανάγκες τους, αν οι παραγωγικές δυνάμεις τεθούν στην υπηρεσία τους, τότε βρίσκουμε με ποια διοικητική δομή θα τους υπηρετούμε.
Στην περίοδο της Εθνικής Αντίστασης η κυβέρνηση του Βουνού είχε κοινότητες, Δήμους, Επαρχίες, λαϊκά δικαστήρια, λαϊκές συνελεύσεις δεσμευτικές, θεσμούς που υπηρετούσαν την πολιτική της λαϊκής αφύπνισης και της συμμετοχής του λαϊκού παράγοντα, που υπηρετούσαν τη δημοκρατία του λαού, άσχετα αν οι υπηρέτες των Αγγλογάλλων και των κυβερνήσεών τους όλα αυτά τα έπνιξαν στο αίμα.
Επομένως, αν λύσουμε τα κεφαλαιώδη, τότε συζητάμε αν θα έχουμε 2 – 3 – 10 βαθμούς αυτοδιοίκησης, γιατί το πάνω χέρι δεν θα έχουν ούτε οι κυβερνήσεις του δικομματισμού ή του διπολισμού με τους διάφορους δημαγωγούς των ψευδαισθήσεων και των αυταπατών του ευρωμονόδρομου, ούτε οι μεγαλοσχήμονες του κεφαλαίου.
Επιμένουμε λοιπόν:
- Ενιαίος Δημόσιος και Δωρεάν χαρακτήρας βασικών τομέων όπως: Παιδεία, υγεία, πρόνοια, που πρέπει να αποτελούν ευθύνη του κράτους και μόνο.
- Απόδοση των παρακρατημένων πόρων από το 1990 που φτάνουν τα 9 δις ευρώ ή 900 ευρώ ανά κάτοικο
- Όχι στην εφαρμογή των Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα και καμία συμμετοχή ιδιωτών στο σχεδιασμό, κατασκευή, χρηματοδότηση και συντήρηση έργων ή υπηρεσιών όπως ύδρευση, αποχέτευση κλπ που παρέχονται από τους δήμους
- Δωρεάν παροχή υπηρεσιών στον αθλητισμό και πολιτισμό
- Όχι στη δυνατότητα η ΤΑ να επιβάλλει και να διαχειρίζεται φόρους ώστε οι εργαζόμενοι να αφαιμάζονται ακόμη περισσότερο.
- 8% του προϋπολογισμού να αποδίδονται στους ΟΤΑ
- Ουσιαστικές οικονομικές και διοικητικές αρμοδιότητες στα Τοπικά συμβούλια από την υπάρχουσα θεσμική δομή των δήμων
Με αυτές τις κυβερνήσεις με αυτήν την ΚΕΔΚΕ τα πράγματα είναι δυσοίωνα για άλλη μία φορά. Έχουμε όμως καθήκον, άσχετα με το αν υποτάσσεται ή όχι κάποιος σε όλα αυτά, να ενημερώσουμε τον κόσμο, να μάθει για το τι θα πάθει.
Με δεδομένη την άρνηση των παρατάξεων στο δήμο Ομηρούπολης, την άρνηση της δημοτικής αρχής, των «Πολιτών Ομηρούπολης» και της «ΠΑΚ-Νέας Πορείας» που απέδειξαν για πολλοστή φορά το αντιλαϊκό στρατόπεδο που ανήκουν, αρνούμενοι να προβούν σε μια τέτοια διαδικασία, εμείς για άλλη μια φορά θα πράξουμε το καθήκον μας κόντρα στο ρεύμα.
